Na mijn afstuderen in augustus dit jaar besloot ik mijn horizon te verbreden met een stage in het buitenland. Gezien mijn studie Russisch en daaraan verbonden interesse in Rusland, kwam het NIP al snel bovenaan mijn lijstje te staan. Voor de derde keer alweer verhuisde ik voor een paar maanden naar Rusland, en ik verblijf nu voor de tweede keer in St. Petersburg.

Tijdens mijn stage bij het NIP raak ik steeds meer bekend met wat er op Nederland-Rusland gebied allemaal wordt georganiseerd. Ik leer hoe wetenschappelijke contacten tussen Nederland en Rusland tot stand komen en welke praktische zaken hier achter de schermen bij komen kijken. Ik ben blij dat ik, na een studie bestaande uit vooral veel leeswerk, bij deze stage juist veel praktische ervaring opdoe en me op meer wisselende taken kan richten.

Het NIP houdt zich met zeer uiteenlopende onderwerpen bezig, wat maakt dat mijn taken als stagiaire ook wisselend zijn.

In het weekend hang ik de toerist uit, want er is meer dan genoeg te zien. De grootte van St. Petersburg is telkens weer overweldigend en zeker wanneer de zon schijnt ligt de stad er prachtig bij. St. Petersburg is bruisend, nieuwe plekken openen om de haverklap en zelfs bij een gewone wandeling door de straten kom ik telkens weer iets nieuws tegen. Een groot deel leg ik hier te voet af en die grote afstanden maken dat ik zo nu en dan nog wel eens mijn gammele, maar trouwe fiets mis. Ik denk er echter niet aan hier te fietsen; St. Petersburg is een echte autostad, dus dan neem ik maar liever mijn verlies en wandel door de kou naar huis of pers mezelf in een overvolle metro.

Hoewel ik redelijk Russisch spreek en al langere tijd in Rusland ben, kan ik in het dagelijks leven niet om de taalbarrières heen. Elke keer wanneer ik denk me stiekem als Russin te kunnen voordoen, verraad ik mezelf door een grove grammaticale fout, een verkeerd getimede glimlach of een hardnekkig accent dat maar niet wil verdwijnen. Me zeer bewust van de vele haperingen en grammaticale fouten die zelfs in het meest simpele zinnetje kunnen schuilen, heb ik me er allang bij neergelegd dat ik in vele opzichten een toerist ben en blijf, zelfs na langere tijd. Maar dat is niet erg; het blijft spannend nieuwe plekken en nieuwe mensen te ontmoeten en me als buitenstaander onder te dompelen in het Russische leven. Door deze langere periode als stagiaire hoop ik mijn kennis van het land en de cultuur steeds meer te vergroten.