In 2011 zette ik mijn eerste stappen in Rusland. Ik bezocht de hoofdstad Moskou en was meteen verkocht. Dankzij een verblijf bij een Russisch gastgezin maakte ik snel kennis met de gastvrijheid, de vrijgevigheid en, naarmate de tijd verstreek, ook met de hechte vriendschappen die hier gesmeed worden. Ieder jaar kwam ik terug om te genieten van de dynamiek, de indrukwekkende architectuur en om samen met mijn kameraden te genieten van alles wat de Russische keuken te bieden heeft. Na ieder bezoek begonnen een aantal vragen steeds harder te roepen. Waarom vinden mensen het eng om aan een reis aan Rusland te denken? Waarom weet niemand hoe toegankelijk en interessant dit land is? Waarom weten zo weinig mensen hoeveel invloed de Russische historische ontwikkelingen op Europa hebben gehad? Dit waren de eerste gedachten die mijn huidig doel vorm hebben gegeven. Ik werd vastberaden om  de banden tussen Rusland en Europa (Nederland) te versterken. Met dit toekomstperspectief voor ogen ging ik zes jaar, en een paar studies, later op zoek naar een stage in Rusland om mijn bachelor European Studies af te ronden. Zo kwam ik bij het Nederlands Instituut in Sint-Petersburg terecht.

Het NIP bood mij de perfecte gelegenheid om voor het eerst op professioneel niveau aan mijn doel te werken. Als academische bruggenbouwer tussen Nederland en Rusland voelde het NIP voor mij direct als de juiste plek. Samenwerken met een klein, maar reuze enthousiast en ambitieus team. Ik kreeg mijn eigen werkplek en verantwoordelijkheden aangeboden en de koffiebonen in het apparaat waren ook rijk aan smaak. Klaar om aan de slag te gaan. Al gauw merkte ik dat de sfeer een prachtig balans is tussen de Nederlandse flexibiliteit en de Russische instelling van hard werken loont. Hoe meer je geeft, hoe meer je terug krijgt. Je maakt dan snel écht deel uit van het team. Jouw mening, jouw ervaring en jouw ideeën worden aandachtig gehoord en in overweging genomen. Verreweg de meeste taken werk je uit in teamverband en eigen initiatieven worden altijd hartelijk ontvangen. Ik heb voornamelijk bijgedragen aan de productie van communicatiemiddelen, de coördinatie (en het garanderen van een toffe tijd) van een groep studenten die hier drie maanden verbleven en het organiseren van de jubileumevenementen die het NIP dit jaar opzet om het twintig jaar bestaan van het instituut te vieren. De drie maanden vlogen voorbij, maar in deze korte tijd heb ik in veel verschillende vaardigheden een enorme berg aan ervaring opgedaan.

Op het NIP hoeft een stagiair zich nooit te vervelen. Een kleine organisatie met een groot doel voor ogen. Je krijgt zoveel taken als je aan kan. Af en toe kan dit leiden tot lange werkweken. Hier tegenover staat flexibiliteit wanneer je dat verlangt. Jouw leven in Sint-Petersburg is minstens net zo belangrijk als je inzet op het instituut. Ik werd uitgenodigd om mee te gaan op excursies, deel te nemen aan programma’s in verschillende musea en kon ook nog profiteren van voordelige lessen Russisch van een privédocent. Heitje voor een karweitje, dat is mij meer dan duidelijk geworden tijdens mijn stageperiode op het Nederlands Instituut in Sint-Petersburg. Een tijd waar ik bijzonder positief op terug kijk.