Na vorig jaar drie maanden het Ruslandsemester te hebben gedaan, mocht ik dit jaar weer drie maanden in het prachtige Sint-Petersburg doorbrengen, ditmaal als stagair aan het Nederlands Instituut. Bij mijn terugkomst in Nederland had ik ‘hinausweh’ naar Rusland, en ik had het gevoel dat ik nog lang niet uitondekt was.

Eigenlijk kwam ik er opnieuw achter, hoe snel drie maanden eigenlijk voorbijvliegen, maar ik wilde nu mijn blik op andere dingen richten dan een jaar geleden. Wat mij zeker zal bijblijven is een orthodoxe kerkdienst die ik heb bijgewoond, in een kerk waar Arjen (docent Nederlands aan het NIP) ook diensten verzorgt. Een orthodoxe kerkdienst verschilt sterk van katholieke en protestantse diensten. Rusland is nog altijd behoorlijk gelovig, ondanks meerdere generaties van staatsatheïsme, en een orthodoxe kerkdienst is een absolute aanrader voor iedereen die deze kant van Rusland wil ontdekken. Ik merkte dat de dienst erg op je zintuigen inspeelt, met prachtig gezang, een zeer gedragen lezing uit de Bijbel en zelfs op je reuk met wierook. Als niet-orthodoxgelovige was het een bijna meditatieve gebeurtenis. Na afloop van de dienst vertelde Arjen mij en nog twee Leidse studenten, die ook mee waren gegaan, zeer interessante verhalen over enkele heiligen en relikwieën die in de kerk te zien waren.

Verder verbaas ik me nog altijd over de hartelijkheid en de kennis van de Russen over hun eigen land. Toen ik in Petrozavodsk was, dat net als Sint-Petersburg gesticht is door Peter de Grote, kreeg ik een spontane uitgebreide rondleiding van een gepensioneerde veteraan. Hij leidde mij langs allerlei verschillende monumenten en gebouwen en wist overal ontzettend veel over te vertellen. Ik betwijfel of ik zo’n rondleiding andersom had kunnen doen in mijn eigen woonplaats in Nederland.

Ik zal ongetwijfeld weer ontzettend graag terugkeren naar Rusland, maar ik ga me ook zeker meer verdiepen in mijn eigen land en stad.