Het was bijzonder om stage te lopen in een wereldstad en door het NIP toch een klein stukje Nederland te blijven houden

In oktober 2018 had ik de mogelijkheid om de cursus Russische kunstgeschiedenis te volgen op het Nederlands Instituut in Sint-Petersburg en ik wist meteen dat ik terug wilde naar de stad – en het liefst zo snel mogelijk! In augustus van dit jaar kwam ik weer aan in Sint-Petersburg, deze keer niet als cursist maar als stagiaire, vol goede moed en gezonde zenuwen. Want ik was al vaker in Rusland geweest, het land waar mijn roots liggen, maar hoe zou het zijn om er voor drie maanden echt te wonen en te werken?

Het was een ervaring om nooit meer te vergeten. Mijn stage op het NIP was afwisselend: elke dag was anders. Ik heb zo veel nieuwe en interessante mensen ontmoet, van Russische kapiteins die een Nederlands wettenexamen komen afleggen op het instituut, tot Nederlandse filmregisseurs die voor een filmfestival in de stad zijn. Het was bijzonder om stage te lopen in een wereldstad in het buitenland en door het NIP toch een klein stukje Nederland te blijven houden. Ook het gastgezin waar ik verbleef was super en ik voelde me meer een lid van hun gezin dan een logé. Er werden extra kotlety voor me gemaakt voor bij het avondeten, ik kreeg tips over hoe ik het beste zelf pelmeni kon bereiden (langer koken dan op de verpakking staat in water met zwarte peperkorrels en laurier) en bijna elke avond bespraken we het nieuws en binnen- en buitenlandse politiek voor de televisie.

En dan natuurlijk de stad zelf, waar ik kort over kan zijn: Sint-Petersburg is in één woord geweldig. Een stad van contrasten, cultuur en grootsheid. Sint-Petersburg is een mix tussen oost en west, waar orthodoxe kapelletjes middenin Sovjet-woonwijken kunnen staan, Zuid-Koreaanse make-upwinkels hun plaats hebben gevonden naast Finse supermarkten en waar alles net even groter opgebouwd is dan normaal. Je voelt aan alles de sfeer van een grote stad: een wandeling van veertig minuten voor je wekelijkse boodschappen wordt normaal – en kan zelfs langer duren omdat je je vergaapt aan alle prachtige gevels van de gebouwen die je onderweg tegenkomt – en na een paar weken raak je gewend aan de gigantische mensenmassa’s op de Nevsky Prospekt en de metro in de spitsuren.

Er is zo veel te zien dat zelfs drie maanden te kort is om alles aan deze prachtige stad te ontdekken, en met een beetje tegenzin ben ik inmiddels weer terug in Nederland. Aan de andere kant is het ook een reden om opnieuw terug te komen naar Sint-Petersburg, een stad die voor mij intussen als een tweede thuis is gaan voelen en mijn liefde voor Rusland en mijn eigen Russische cultuur definitief heeft bevestigd.

Om het in de woorden van de legendarische Viktor Tsoi van de rockgroep Kino te zeggen:

‘’Я хотел бы остаться с тобой
Просто остаться с тобой.’’

(‘’Ik zou bij je willen blijven, gewoon bij je willen blijven.’’)