Voor de beste ervaring schakelt u JavaScript in en gebruikt u een moderne browser!
Je gebruikt een niet-ondersteunde browser. Deze site kan er anders uitzien dan je verwacht.

Frau (2023)

Автор: Елизавета Стуканова

  • In het Nederlands lezen

    Auteur: Elizaveta Stukanova

    Frau (2023)
    Genre: drama, komedie
    Regisseur: Ljubov Mulmenko

    Een verdrietige ballerina en een moderne ridder zoeken liefde in Perm. Een sprookje over verloren millennials met Liza Jankovskaja.

    Omschrijving van OKKO
    Vanja is een jonge man met eigenaardigheden. Hij werkt in een winkel genaamd ‘Jager en Visser’, woont in het ouderwetse appartement van zijn grootmoeder en noemt alle vrouwen ‘Frau’. Alles verandert wanneer hij Kristina ontmoet, een ballerina van het Permse theater voor opera en ballet, en hij haar op zijn eigen originele manier begint te versieren.

    Dit is een goede beschrijving, maar het verdient een aanvulling. De film begint als een lyrische komedie, maar verandert in een wijze vertelling met een vleugje melancholie en bezinning. Er is geen stand-up humor, maar wel subtiele grappen over eenvoudige menselijke thema’s. De hoofdthema’s zijn eenzaamheid en familie — in alle mogelijke samenstellingen.

    Waarom kijken?
    Ten eerste omdat dit werk is van echte vertegenwoordigers van de jonge Russische cinema. Deze film laat zien hoe (lichtelijk verloren) millennials uit Rusland de wereld zien, over welke thema’s ze nadenken en waar ze van dromen. Frau won twee prijzen op het festival voor actuele films Mayak en kreeg liefdevolle recensies van critici.

    Ten tweede vanwege het acteertalent van Liza Jankovskaja en Vadik Korolev. Tussen hun personages ontstaat een ongemakkelijke chemie die de kijker blijft boeien. Liza komt uit de legendarische acteerdynastie Jankovski, en Vadik is ook muzikant — hij is de frontman van de band OQJAV. Als je op zoek bent naar moderne Russische muziek, hier is ‘ie.

    Ten derde vanwege de adembenemende cinematografie. Warme tinten, oude huizen, groen (bij de zomerscènes) en kristalheldere sneeuw (bij de winterscènes). Spreeuwen om zes uur ‘s ochtends. Een heel, heel zoet plaatje!

    Russische cultuur/trends
    De Russische cultuur is nauw verbonden met het orthodoxe geloof, en de film laat zien hoe sterk het geloof in wonderen in ons DNA zit. De hoofdpersoon gaat naar de heilige Matrona om een vrouw te vragen (een heel grappige scène), de grootmoeder van de heldin bezoekt regelmatig het klooster, en in elk appartement is zeker een icoon te vinden.
    Daarnaast is er een onverwachte verwijzing naar Charles de Coster. De Belgische en Nederlandse literatuur zijn niet erg bekend in Rusland, maar Till Ulenspiegel kent bijna iedereen! En Vadiks idool in Frau is natuurlijk de ondeugende ridder die zijn dame dient.

    Opmerking van de redacteur
    Er is een scène waarin de hoofdpersoon een kruiswoordraadsel oplost: 'doodzonde, 11 letters'. Zonder aarzeling vult hij 'eenzaamheid' in. Ik vind dat het heel precies beschrijft wat er nu met de Mens gebeurt: we zijn zo bang om alleen te zijn dat we onszelf aanpassen aan anderen ten koste van onszelf. Het idee dat we onze ‘andere helft’ misschien niet zullen vinden, is ondraaglijk. Ljubov Mulmenko drijft de situatie tot het absurde en laat zien wat er gebeurt als je jezelf breekt en een gezin probeert te stichten, alleen omdat het ‘moet’, en niet omdat je een geweldige partner hebt gevonden. Deze film is een sprookje dat je eerst van jezelf moet houden, ook als je alleen bent. Want die eenzaamheid is eigenlijk niet zo eng, als je ‘m in de juiste dosis toepast.

     

    Gepubliceerd op 04.06.2025

Фрау (2023)

жанр: драма, комедия
режиссер: Любовь Мульменко
 

Грустная балерина и современный рыцарь ищут любовь в Перми. Сказка о потерянных миллениалах с Лизой Янковской.

Описание от ОККО: “Ваня — молодой человек со странностями. Он работает в магазине «Охотник и рыболов», живет в старомодной бабушкиной квартире и называет всех женщин «фрау». Всё меняется, когда он знакомится с Кристиной, балериной Пермского театра оперы и балета, и начинает за ней ухаживать на свой оригинальный манер”.

Это хорошее описание, но его стоит дополнить. Картина начинается как лирическая комедия, а превращается в мудрую историю с нотками печали и переосмысления. Здесь нет юмора в стиле стендапа, но есть тонкие шутки на простые человеческие темы. Главные темы — одиночество и семья. Во всех возможных конфигурациях.

Почему стоит смотреть: Во-первых, это работа самых настоящих представителей молодого русского кино. Этот фильм — то, как (слегка потерянные) миллениалы из России видят мир, то, над какими темами они задумываются, о чем мечтают. “Фрау” выиграл две награды фестиваля актуального кино “Маяк” и получил нежные отзывы от критиков.
Во-вторых, актерские таланты Лизы Янковской и Вадика Королева. Между их героями случается неловкая химия, и зрителя это держит на крючке. Лиза является представительницей легендарной актерской династии Янковских, а Вадик еще и музыкант, он — фронтмен группы OQJAV. Если вы вдруг искали современную русскую музыку, вот она.
В-третьих, потрясающей красоты съемка. Теплые оттенки, старые дома, зелень (когда летние съемки) и кристальный снег (когда зимние). Скворцы в шесть утра. Очень, очень сладкая картинка!

Элементы русской культуры/тренды: Русская культура тесно связана с православием, и в фильме показано, как сильна в нашем ДНК вера в чудо. Главный герой отправляется к святой Матроне, чтобы попросить о жене (очень смешная сцена), бабушка героини постоянно ходит к матушке в монастырь, а в каждой квартире в фильме точно найдется икона. 
А еще здесь неожиданная отсылка к Шарлю де Костеру. Бельгийская и нидерландская литературы не очень широко известны в России, но Тиля Уленшпигеля знают многие! И кумиром Вадика в ленте “Фрау” стал, конечно же, озорной рыцарь, который служит своей даме.

Комментарий редактора: В фильме есть момент, когда главный герой разгадывает кроссворд: “смертный грех, 11 букв”. Не сомневаясь, он вписывает туда “одиночество”. Мне кажется, это очень точно описывает то, что сейчас происходит с Человеком: мы так боимся остаться одни, что готовы подстраиваться под нужды других в ущерб себе. Нам невыносима идея, что мы можем не встретить “вторую половинку”. И Любовь Мульменко доводит ситуацию до абсурда и показывает, что происходит, если ты ломаешь себя и пытаешься создать семью, только потому что “надо”, а не потому что нашел классного партнера. Этот фильм — сказка о том, что, прежде чем начать любить другого, надо по-настоящему полюбить себя, пусть даже и в одиночестве. Не такое уж оно, это одиночество, и страшное, если применять в правильных дозах.